נו, אויב משפטן לויט די וועג אַלץ כאַפּאַנז, די מיידל האט לאַנג געחלומט פון אַזאַ געשלעכט און איך טראַכטן עס ס ניט פֿאַר גאָרנישט זי באַשלאָסן צו באַצאָלן אין דעם וועג, עס איז אָדער אַ פעלן פון צופֿרידנקייט אין טערמינען פון געשלעכט אָדער נאָר דערפאַרונג איז שוין דאָרט. אין אַלגעמיין, ער פאַקס איר גאנץ, זי טאַקע לייקס עס, אויב משפטן לויט די קראַמפּס און זיפץ, און די צייַט האט יקסיד אַלע איר עקספּעקטיישאַנז, רובֿ מסתּמא ער וועט דערשייַנען אין איר בעט מער ווי אַמאָל.
די פייגעלע איז געוויינט צו זיין באהאנדלט אויף דעם וועג. דער אוממעכטיקער מאן האט זי פארלוירן בײ קארטן. דערפֿאַר האָבן זײ איר אַ גאַנצן טאָג געצויגן װי אַ כלבה. און די שווערער די פלעקל, די האַרדער זיי פאָרן עס ין. נאָר די לאָך איז שױן אַזױ געװױנט צו די נײַע בעלי־בתּים, צו דער שפע פֿון מילך ― אַז זי װיל נישט צוריק.